عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، قَالَ: قَالَ رَسُولِ اللّهِ : «مَنْ نَفَّسَ عَنْ مُؤْمِنٍ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ الدُّنْيَا، نَفَّسَ اللّهُ عَنْهُ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ. وَمَنْ يَسَّرَ عَلَىٰ مُعْسِرٍ، يَسَّرَ اللّهُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ. وَمَنْ سَتَرَ مُسْلِماً، سَتَرَهُ اللّهُ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ. وَاللّهُ فِي عَوْنِ الْعَبْدِ مَا كَانَ الْعَبْدُ فِي عَوْنِ أَخِيهِ. وَمَنْ سَلَكَ طَرِيقاً يَلْتَمِسُ فِيهِ عِلْماً، سَهَّلَ اللّهُ لَهُ بِهِ طَرِيقاً إِلَىٰ الْجَنَّةِ. وَمَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ فِي بَيْتٍ مِنْ بُيُوتِ اللّهِ، يَتْلُونَ كِتَابَ اللّهِ، وَيَتَدَارَسُونَهُ بَيْنَهُمْ، إِلاَّ نَزَلَتْ عَلَيْهِمُ السَّكِينَةُ، وَغَشِيَتْهُمُ الرَّحْمَةُ وَحَفَّتْهُمُ الْمَلاَئِكَةُ، وَذَكَرَهُمُ اللّهُ فِيمَنْ عِنْدَهُ
Katampi ti shahabat Abu Huraérah, anjeunna sasauran, Nabi
SAW ngadawuh: ”Sing saha jalma anu nyingraykeun kasusah di antara kasusah anu
karandapan ku jalma anu iman tanwandé Allah bakal nyingraykeun kasusah éta
jalma nalika nyanghareupan kasusah dina poé qiyamah; sing saha jalma anu
maparin bongbolongan tina karerepet tanwandé Allah bakal maparin bongbolongan
nalika éta jalma nyanghareupan karerepet di dunya jeung di akhérat jaga; sing
saha jalma anu nutupan kakurangan jalma muslim tanwandé Allah bakal nutupan
kakurang éta jalma di dunya jeung di ahérat, Allah bakal nulungan hiji hamba
lamun éta hamba maliré ka anu séjénna; sing saha jalma anu sésélékét pikeun
nyuprih élmu tanwandé Allah bakal ngagampangkeun pikeun éta jalma ku élmuna
naratas jalan ka sawarga, nalika hiji kaom ngumpul di hiji masjid di antara
masjid-masjid Allah ngarumpul maca al-Qur’an dibarengan ku tadarus diantara
maranéhanana tanwandé Allah bakal nurunkeun katenangan ka éta jalma sarta
nyimbutan ku kadeudeuh ti Allah sarta diriung ku malaikat sarta Allah bakal
nalingakeun ka kolompok éta jalma”. (H.R. Muslim)
A.Syarah Mufrodat.
1. Man naffasa ‘an mu’mininkurbatan min kurobiddunya Sing
saha jalma anu nyingraykeun kasusah di antara kasusah hirup anu karandapan ku
jalma anu iman, naffasallahu ‘anhu kurbatan tanwandé Allah SWT bakal
nyingraykeun kasusah éta jalma, min kurobi yaumilqiyâmati nalika
nyanghareupan kasusah dina poé qiyamah; man yassaro ‘ala mu’sirin sing
saha jalma anu maparin bongbolongan tina hiji karerepet yassarollahu ‘alaihi
fiddunya walakhiroti tanwandé Allah SWT bakal maparin bongbolongan nalika éta
jalma nyanghareupan karerepet di dunya jeung di akhérat jaga; wa man sataro
musliman sing saha jalma anu nutupan kakurangan jalma muslim satarohullahu
fiddunya wal akhiroti tanwandé Allah SWT bakal nutupan kakurang éta jalma
di dunya jeung di ahérat, wallahu fi ‘aunil’abdi Allah SWT bakal
nulungan hiji hamba ma kânal ‘abdu fi ‘auni akhihi lamun éta hamba maliré
ka anu séjénna.
Lafad naffasa sacara harfiah maparin napas atawa
oksigén ka jalma anu saluran napasna kaganggu, ari lafad kurbatan dilarapkeun ka jalma anu hésé engapan lantaran kakurangan
oksigén sarta éta kecap digunakeun pikeun ngambarkeun ka jalma anu boga
komplikasi masalah anu beurat.
2. Man salaka thoriiqon yaltamisu fiihi ‘ilman sing
saha jalma anu sésélékét pikeun nyuprih élmu, sahhalallahu lahu bihi
thoriqon ilaljannati tanwandé Allah SWT bakal ngagampangkeun pikeun éta
jalma ku élmuna pikeun naratas jalan ka Sawarga, wa majtama’a qoumun nalika
hiji kaom ngumpul, fi baitin min buyuutillah di hiji masjid diantara
masjid-masjid Allah, yatluuna kitaaballahi maraca al-Qur’an, wa
yatadaarosuunahu bainahum dibarengan ku tadarus di antara maranéhanana, illa
nazalat ‘alaihumussakiinatu tanwandé Allah SWT bakal nurunkeun katenangan
ka éta jalma, wa ghosyiyathumurrahmatu sarta nyimbutan ku kadeudeuh ti
Allah SWT wa haffathumulmalaakitau sarta diriung ku malaikat, wa
dzakarohumullahu fiman ‘indahu sarta
Allah SWT bakal nalingakeun ka kolompok éta jalma.
Lafad salaka dina basa Arab dilarapkeun ka jalma anu nyorang jalan rumpil loba hahalang, ari kecap tadarus mah dilarapkeun ka jalma anu ngagiling gandum atawa béas dibulak-balik nepika béas anu asalna baradag jadi tipung, éta kecap saterusna dilarapkeun ka jalma anu bulak-balik maca al-Qur’an sarta diteuleuman hartina nepika ngarti jeung kaharti maksudna.
B.Syarah Matan.
Aya dua wujud amaliah anu mawa barokah kana diri:
1.Nulungan baraya.
Dina jaman Nabi SAW aya hiji jalma ngadongéngkeun yén
nalika éta jalma mulang ti panyabaan di tengah perjalanan manggihan anjing keur
noong sumur hayangeun nginum. Terus éta jalma ngudar sapatuna dijadikeun émbér pikeun
nimba cai ti jero sumur sarta caina diinumkeun ka éta anjing. Éta jalma nalék
ka Nabi SAW, ya Rasululllah naha abdi kénging pahala maparin nginum ka éta
anjing? Nabi SAW ngawaler: Satiap cai anu maseuhan genggerong éta anjing tanwandé
Allah SWT maparin ganjaran ka anjeun. Sok sanajan hiji waktu mah anjing anu
ditulungan téh ngégél ka anu nulunganana alias nulungan anjing kadempét tetep
Allah SWT bakal maparin ka jalma anu geus nulungan. Cacakan nulungan anjing
dipaparin ganjaran komo nulungan papada manusa baraya sasama Muslim. Aya tilu
kolompok jalma anu kudu ditulungan:
(1). Jalma meunang kurbatan. Gambaran kurbatan mah
saperti jalma miskin hirupna ripuh dipaparin panyakit beurat teu kaduga pikeun uubar,
kulawargana teu aya anu beunta, ieu jalma napasna rék béak, nya urang wajib
ngabantu. Teu kaduga ku sorangan atuh réréongan pangusahakeun sangkan éta jalma
miskin hirup deui napasna kasambung. Nalika geus cageur terus budakna rék
sakola teu boga waragad, nya teruskeun maparin nyawa ka budakna sangkan
kemiskinan struktural téh leungit ku atikan anu jadi budakna.
(2). Jalma anu meunang mu’siron. Ari gambaran mu’siron mah
saperti jalma béakeun bekel di perjalanan atawa teu apal jalan ka anu dituju, nya
ku urang dituduhkeun bari dibekelan lamun mémang katénjo beungeutna teu bogaeun
bekel. Jalma anu mu’siron mah jalma anu meunag karerepet tapi teu saperti
kurbatan.
(3). Nutupan wiwirang. Nalika Nabi SAW nuju
ngariung jeung para shahabat aya jalma hitut rada tarik nepika riungan kaganggu
bari nanya saha anu hitut. Jalma anu hitutna cicing da éra. Nabi SAW nalék: ”Saha
di antara aranjeun anu bareng jeung kuring dahar daging onta geura wudlu”.
Mayoritas shahabat ka luar wudlu heula kaabus anu hitut. Lain hartina dahar
daging onta batal wudlu tapi ieu mah dina raraga nyalametkeun beungeut anu
hitut. Lantaran di kalangan urang Arab lamun aya jalma hitut sok dilandi Abu Durot
(bapa gedé hitut) anu bakal milu korban téh istrina jeung anak incuna. Jalma anu
bisa ampih biwir ngajaga privasi atawa rasiah hiji jalma éta ogé wujud nulungan
baraya lantaran lamun jalma silih bongkar kakurangan ka dituna bakal mumusuhan
silih bales anu moal aya tungtungna saperti dina dunia perpolitikan.
Urang moal bisa nulung ka anu butuh nalang ka anu susah
lamun urangna sorangan hirup ripuh, kawas anu pajenggut-jenggut jeung anu dugul.
Sangkan urang bisa ngabantu baraya urang anu boga masalah nya urang bisa
ngaronjatkeun diri ku dua cara:
(1). Ngaronjatkeun kaélmuan. Loba ayat al-Qur’an atawa
hadits anu ngarojong sangkan kaum Muslim bisa nyuprih pangarti téh nepi ka
liang kubur. Lantaran ku élmu urang bisa digampangkeun jalan ka Sawarga. Nalika
urang ngariung di masjid tengah poé urang bisa wanoh ka beungeut jalma anu
ngariung lantaran bantuan cahaya panon poé. Tapi lamun ngariungna tengah
peuting mah urang moal wanoh ka anu ngariung sok sanajan ngaréndéng. Bisa wanoh
lamun dibantu ku cahaya listrik. Tapi lamun cahayana ngan lima watt mah ningali
beungeut téh ngan ukur remeng-remeng. Lamun cahaya panon poé atawa lampu bisa
nyaangan jalan leumpang, tinangtu al-Qur’an mah bakal nyaangan jalan kahirupan
urang. Lamun kana al-Qur’an teu wanoh pasti jalan hirup téh poék teu apal
tincakeun teu apal halal-haram. Shalat ti bubudak nepi ka kolot teu aya
parobahan jeung teu aya pangaruh kana ahlak alias STMJ, shalat terus maksiat
jalan, lantaran cahaya al-Qur’an ngan ukur lima watt, sabab al-Qur’an dibaca
nalika bulan Ramadhan wungkul.
(2). Tadarus al-Qur’an. Élmu wungkul can tangtu
salamet, loba jalma pinter tapi teu cerdas, loba jalma jeneng tapi pangsiunna
dipanjangan di panjara, lantaran élmu teu ditatapakan ku kaimanan ka Allah SWT.
Bisa sotéh nulungan baraya jadi amal soléh pikeun dirina lamun ditatapakan ku
kaimanan ka Allah SWT. Neuleuman al-Qur’an mah kawas jalma ngali sumur, beuki
jero sumur dikali tangtu beuki ngaburial cai anu kaluar. Sarta lamun urang
terus-terusan neuleuman al-Qur’an Insya Allah hirup bakal tengtrem sok sanajan
loba urusan, uruseun jeung uruskeuneun. Dengan ilmu hidup menjadi mudah, dengan
seni hidup menjadi indah dan dengan agama hidup menjadi terarah. Cag! *** Syarah Hadits Bina Da’wah Nomer 492 : ku Drs.
H. Uu Suhéndar, M.Ag. (Déwan
Redaksi Bina Da’wah) AMALIAH ANU NGABUAH BAROKAH