Kajian Hadits Bahasa Sunda : TILU AMAL NU MAWA BAGJA


Rohangan Hadits:
TILU AMAL NU MAWA BAGJA
«مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللهِ واليَوْمِ الآخِرِ فَلاَ يُؤذِ جَارَهُ، وَمَنْ كَانَ يُؤمِنُ بِاللهِ واليَوْمِ الآخِرِ فلْيُكْرِمْ ضَيفَهُ، وَمَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللهِ وَاليَوْمِ الآخِرِ فَلْيَقُلْ خَيْراً أو ليَصْمُتْ».
Sing saha anu iman ka Allah jeung kana poé akhir poma ulah rék nganyerikeun tatanggana, sing saha anu iman ka Allah jeung kana poé akhir prak geura hormat tatamuna sarta sing saha anu iman ka Allah jeung kana poé akhir pok nyarita anu hadé atawa lamun teu aya piomongeun mah jempé. (HR Bukhari ti Abu Hurairoh).

A.      Syarah Mufrodat.
   Man kâna yu’minu billah sing saha anu iman ka Allah walyaumilakhiri  jeung kana poé akhir falâ yu’dzi jârohu poma ulah rék nganyerikeun tatanggana, wa man kâna yu’minu billah sing saha anu iman ka Allah walyaumilakhiri  jeung kana poé akhir falyukrim dloefahu prak geura hormat tatamuna  wa man kâna yu’minu billah sarta sing saha anu iman ka Allah walyaumilakhiri jeung kana poé akhir falyaqul khoiron pok nyarita anu hadé ao liyashmut  atawa lamun teu aya piomongeun mah jempé.

B.      Syarah Matan.
    Dina hadits di luhur aya tilu amal anu jadi bukti bener jeung beuneurna iman ka Allah. Paréntah tilu amal tadi sakabéhna dimimitian ku pangjajap Man kâna yu’minu billah  walyaumilakhiri hal ieu méré isarat yén éta amal kacida pisan pentingna sarta éta amal bakal mawa kabagjaan dunya akhérat. Tilu amal anu disebut dina hadits di luhur sakabéhna patali jeung adab gaul jeung papada manusa hususna kaum muslim, nyaéta:

a.       Ngajênan Tatangga.
Anu disebut tatangga téh aya tilu rupa: Kahiji, tatangga anu boga hak tilu, éta mah lamun anu jadi tatanggana téh dulur saturunan, imahna deukeut jeung urang sarta muslim. Kadua, tatangga anu boga hak dua, éta mah tatangga anu deukeut jeung urang lain dulur tapi muslim. Katilu, tatangga anu boga hiji hak, éta mah tatangga lain dulur ogé lain muslim éta mah natangga jeung jalma kafir. Dina harti anu jembar mah tatangga téh ngawengku kana  tatangga sobat dalit di pagawéan, tatangga anu hartina dulur saturunan, tatangga nalika di perjalanan atawa di panyabaan atawa tatangga anu imahna deukeut jeung urang. Dina hadits anu katampi ti Amer bin Syu’aib Kangjeng Nabi SAW  ngajéntrékeun sababaraha hak tatangga: Lamun tatangga aya pangabutuh prak ku anjeun bantu, lamun gering geuwat longok ku anjeun, lamut maot geuwat pilasara, lamun meunang musibah geuwat gumbirakeun, lamun boga milik wilujengkeun, lamun balik ti panyabaan bagi tatangga oléh-oléh, lamun masak bagi tatangga, poma ulah ngawangun hiji bangunan ngaganggu jalur angin anu abus ka imah tatangga sarta poma ulah nyarandékeun tihang di imah tatangga anjeun. Dina panungtung éta hadits Kangjeng Nabi SAW ngajéntrékeun yén hak-hak tatangga di luhur moal mungkin bisa dilaksanakeun anging ku jalma anu dipaparin rahmat ku Allah. Lamun urang bisa ngajénan tatangga pinasti tatangga ogé bakal ngajénan ka urang. Lamun urang rék mudik moal bingung nitipkeun imah jeung hayam atawa ingon-ingon séjénna lamun urang hadé jeung tatangga, lamun kahuruan atawa kamusibatan anu bakal nulungan téh tatangga heula lain dulur anu jauh. Lobana korban kahuruan lantaran ngawangun imah teu maliré kana kapentingan umum, pemadamn keebakaran teu bisa abus lantaran jalanna béak dipaké imah, anu maot lintuh teu bisa diabuskeun kana pasaran lantaran gangna heureut. Pokona mah lamun hirup goréng jeung tatangga bakal ripuh, capé, susah jeung balangsak.

b.      Ngajênan Tamu.
   Lamun kahiji amal anu mawa bagja téh ngajénan tatangga sarta anu kadua mah ngajénan tamu. Lamun urang ngajénan tamu bari jeung  nyuguhan tamu nya Allah bakal ngahampura éta pribumi sarta Allah bakal maparin rizqi nalika tamuna mulang. Lamun pribumi diwajibkeun nyugemakeun tamuna nya sabalikna tamu ogé ulah jadi sémah alias ngahésékeun nu boga imah, ulah loba tingkah sarta ulah lila teuing maksimal tilu poé lantaran lamun namu lila teuing bisa-bisa ngaganggu rumah tangga anu dianjangan. Salakina atawa pamajikan anu sok biasa garawak-géréwék jeung garawak-gorowok bakal stréss lantaran kahalangan ku tamuna. Dina al-Qur’an mah lamun urang rék nganjang kudu isti’nats minta izin ka nu rék dianjangan supaya teu ngaganggu anu dianjanganna.

c.       Hadé Komunikasi.
Jalma anu hadé komunikasi téh jalma anu nyarita anu bener jeung merenah sarta lamun teu aya piomongeun leuwih hadé cicing ulah ngoméntar. Aya pangalaman nalika mulang ti Bandung ka Tasik tumpak élf. Di jero élf aya ibu-ibu duaan ngobrolkeun kagoréngan pulisi aya kana dua jamna mah teu répéh-répéh. Nalika digeunggeureuhkeun téh manéhna lain sadar malah leuwih tarik ngomongna bari pok nyarita “Kabeh pulisi mah jahat euweuh anu bener. Bérés si Ibu nyarita ana gorowok téh aya bapa-bapa ngagorowok gigireun kuring: ”Pir! langsung ka kantor Polres Tasik, ieu anu duaan sina dikerem lantaran geus ngahina kepolisian. Panumpang séjén ngan ngomentar ‘ceuk uing gé naon, wilujeng. Di dunia maya jeung dunia nyata urang kudu bisa iraha kudu ngomong, iraha kudu répéh, iraha kudu beunta, iraha kudu peureum, kahadé sing bisa ngajaga basa, kiwari mah loba SMS anu mawa cilaka lantaran nyarékan ditulis dina twitter, salingkuh ngaliwatan SMS jeung lolongkrang pidorakaeun téh babari pisan.

     Lamun urang bisa ngamalkeun tilu amal tadi insya Allah urang bakal jadi jalma anu iman jeung ngamalkeun amal soléh, bagja lahir jeung batin lantaran pada ngadu’akeun ku papada manusa sarta ditangtayungan ku nu Maha Kawasa. Cag! ***

Ku : Ust. Uu Suhendar, M.Ag / Bina Da'wah




Lebih baru Lebih lama